بترسید بترسید ما همه با هم هستیم

این بار شما باید بترسید... ما نمی ترسیم ما دیگر از هیچ چیز نمی ترسیم... ما تا ته خط رفتیم ما شکنجه شدیم به پای چوبه های اعدام رفتیم شما ما را به ته خط بردید و ما دیگر نمی ترسیم شما به ما تجاوز کردید شما شنیع ترین تفکرات بیمارگونه تان را روی جان پاک ما آزمودید و ما پاک تر شدیم ما از دروازه گذشتیم و شما پشت درها ماندید در منجلاب ماندید شما در کثافت پوسیدید و ما را خورشید گرم خیابانهای سبز تطهیر کرد... ما عروج کردیم و شما افول... بترسید از ما... امروز به سوگ می نشینیم برای گلهای تازه رسته مان پس بکشید ما را ما برمی گردیم... از زندانیان ما بترسید از حجاریان بترسید از ترس بر خود بلرزید وای بر شما اگر بلایی بر سر جانباز اصلاحات بیاید... بترسید از تاجزاده خندان ما از چریک پیر ما بهزاد ما... وااااای بر شما... این رود خروشان اگر طومارتان را نمی پیچد، برای این است که کورسوی امیدی دارد... وای بر شما که بر سر طنابی به باریکی مو قدم بر می دارید و ما منتظریم تا سقوط شما را جشن بگیریم واااای بر شما... دیگر ما نمی ترسیم شما چطور؟
به من بگویید شما چطور می خوابید چطور در خیابان قدم می زنید؟ شما از ما زندانی ترید... زندان شما تاریک تر و نمورتر از ما است زنان شما کورسوی امید ندارد زندان شما تنها تاریکی محض است و آکنده از ترسی جانکاه... وای بر شما بترسید از ما و از این ترس بمیرید... تمام شد ما سی سال ترسیدیم و از این ترس شجاع شدیم... شما دیگر ترسناک نیستید ما فهمیدیم در پس آن صورتک وحشتناک صورتی پنهان است که از ترس سفید شده و ما صدای به هم خوردن دندانهایش را شنیدیم... فریاد شما از ترستان است... باشید تا از ترس بگریید و بمیرید... شما از ترس مرگ خودکشی می کنید... مرگتان مبارک... ما هم خضاب می کنیم و به استقبال شما می رویم ما دیگر نمی ترسیم. فردا تمام ایران را سبز می کنیم در سوگ عزیزانمان حال شما بگویید به کدام سو می روید هنوز هم فرصت هست دستبندی سبز ببندید و به صف ما بیایید و با ما فریاد بزنید نترسید نترسید ما همه با هم هستیم...