فراخوان وبلاگی جهت اطلاع رسانی سراسری

روزها است در انتظارم، می خوانم و فکر می کنم... تاریخ، فلسفه، واگویه، حرفهای مگو، داستان، شایعه و خدا می داند چه... به ایران فکر می کنم و سرنوشت مردمی که به هربار به بهانه ای قرن هاست که عذاب می کشند... و می اندیشم این روزها را باید پایانی باشد... موسوی، کروبی جنبش سبز شکنجه، کهریزک ، زندان، تجاوز
می خوانم و می گریم و می خندم. روزهاست این کلمات در ذهنم چرخ می خورند و بالا و پایین می روند. سعی می کنم تحلیل کنم نظر دهم و از میان این هزارتوی لایتناهی راهی به سوی آزادی بیابم. و هر بار بیشتر به این نتیجه می رسم که مشکل در عدم اطلاع رسانی و در کوران اطلاعات نادرست قرار داشتن است. ما در فضای مجازی برای آدم های مجازی هی چیز می فرستیم گاه می شود ایمیل خودم را سه بار دریافت می کنم اما دریغ که در روستاها و شهر های کوچک ما تنها صدای رسانه دروغ است که به گوش می رسد. بنابراین می خواهم اینجا در فضای مجازی از همه علاقه مندان دعوت کنم راهکار ارائه دهند. از تاریخ و گذشته و آینده و تکنولوژی و علم و ایده کمک بگیریم تا ببینیم چه راهی برای همراهی مردم داریم. روزهای سختی در پیش است و ابزار ما ناکافی است. این فراخوانی است برای جمع بندی ایده های خلاقانه و عملی دوستانی که در راه رسیدن به آزادی گام بر می دارند.
سوال این است:
برای رساندن اخبار صحیح و موثق به همه نقاط ایران چه راه حل عملی و کم خطری پیشنهاد می کنید؟
جوابهای خود را در وبلاگ ها یا در قسمت نظرات بنویسید...
روزهای سختی در راه است و کشته شدن و زندانی شدن درد می افزاید اما دردی دوا نمی کند... این اندیشه برتر است که پیروز می گردد... بیاندیشیم.
سبزباشید.