۱۳۸۸ شهریور ۱۸, چهارشنبه

اعتصاب اعتصاب اعتصاب

کارگران هفت تپه اعتصاب کردند. واگن پارس قادر به پرداخت حقوق کارگران نیست و آنان روزهاست دست به اعتراض می زنند. ذوب آهن اصفهان را به زانو در آورده اند. بانکها هم طلبکارند و هم بدهکار. مردم در کابوسی از نا امیدی و امیدواری و بی پولی و شرایط وحشتناک اقتصادی دست و پا می زنند. آب بر دانشجویان روزه دار دانشگاه علم و صنعت می بندند. معترضین به تجاوز در دانشگاه زنجان را به کمیته انضباطی فرا می خوانند. در چنین شرایطی اتحاد میان دانشجویان و کارگران است که می تواند نوید بخش روزهای آینده ما باشد. اعتصاب سراسری سلاحی مرگبار است که می تواند با کمترین هزینه جانی در اولویت تلاش های آزادیخواهانه ما قرار گیرد. اتحاد میان کارگران و دانشجویان نیازمند زبان مشترکی است که برخواسته از نیازهای مشترک این دو گروه است. برخلاف تصور این دو گروه شباهت های بسیاری دارند. شمشیر داموکلس بیکاری برفراز سر هر دو تاب می خورد. هر دو آینده ای مبهم و تاریک در پیش رو دارند. هر دو در خانه های خود چه خوابگاه دانشجویی و چه خانه استیجاری امنیت ندارند. به آن یکی لباس شخصی حمله می کند به این یکی بی پولی خود و صاحبخانه. ناتوانی های مالی خانواده ها نیز سبب ساز ناتوانی درسی دانشجویان است. پدری که قادر به تامین هزینه های درسی جوان نباشد ناگزیر سبب ساز رفتن او از دسته دانشجویان به دسته کارگران می گردد و این امر به نظر اجتناب ناپذیر می نماید. جوان دانشجویی که سرنوشت محتوم خود را بیکاری پس از سالها تلاش را می بیند و خود نیز توجیهی برای این فشار مضاعف بر خانواده نمی یابد. کارگری که اعتصاب می کند، کارخانجاتی که یکی پس از دیگری قادر به پرداخت حقوق کارگران نمی یابند به زودی قادر به پرداخت حقوق مهندسان و مدیران نیز نخواهد بود. پس این شتری است که بر در خانه همه خواهد خوابید. در این نقطه تاریخ که همه به نوعی به تنگ آمده اند، راهی جز یافتن زبان و هدف مشترک نیست. این سلاح قدرتمند در دستان ماست. اعتصاب راهی است که در نهایت به موفقیت ما منجر خواهد شد. حال که در خیابان ها نمی گذارند حرف بزنیم به کارخانجات برویم و در کنار کارگران بجنگیم. در این میان نقش اصلی برعهده تحصیکرده های شاغل در کارخانجات است که اذهان را روشن نمایند و کانال ارتباط میان مردم، دانشجویان و کارگران گردند. این مدیران و مهندسانند که باید از سودهای آنی و لحظه ای بگذرند و مردم را به کنار کارگران بکشانند. این جوانان شاغل در خط های تولیدند که مسئولیت خبر رسانی و آگاه سازی کارگران را بر عهده دارند. اعلامیه و بازگویی لفظی اخبار و قرارها در این نقاط کلیدی می تواند تحرکات را در کارخانه ها سازماندهی کرده و جهت دهی نمایند. این استراتژی در نهایت برد، برد است و تنها راهی است که می تواند در کنار تحریم کالاهای تولید شده توسط سپاه کودتا را فلج نماید. از پای کامپیوتر ها بلند شویم و کنار برادران و خواهران خود به کارخانه ها برویم. سپاه حریف دویست، سیصد کارگر می شود اما حریف موج مردمی کنار کارگران نمی شود. اگر در کارخانه نمی رویم شهرها را شلوغ کنیم. می توانیم نیرو های کودتا را تقسیم کنیم و همبستگی خود را با هم نشان دهیم تا در راستای کمک به برپاخواستن موج اعتصاب سراسری گام برداریم.
شعار ما قدم به قدم تا فراگیری اعتصاب سراسری.
سبز باشید.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر