دولت میوه ها

یادم می آید سالی که آقای دکتر بر کرسی ریاست جمهوری تکیه زدند شایعه آمدن وبا به میوه ها و صیفی جات ضرر هنگفتی زد که به یمن خزانه پروپیمان با کمکی بلاعوض رفع و رجوع شد. داستان گوجه فرنگی فروشی سر کوچه هم که معرف حضور است!! به مادربزرگ که زنگ زدم سه چهار ماه پیش از قیمت سیب می نالید که شده کیلویی 4000 تومان!!! یالالعجب اینجا در بلاد فرنگ ما می خریم به 2 دلار... دوستان سیب زمینی وارداتی توزیع کردند و کار بالا گرفت و سیب زمینی آنچنان وارد ادبیات سیاسی ایران شد که گوی سبقت از همگان ربود و همه چیز حتی رکسانا هم فراموش شد... قصیده ها سروده شد در وصفش و شعارها داده شد در ذم و مدحش... سیب زمینی هم نشدیم در این دهر، کسی گوشه چشمی به ما کند... دوستان در مذمت اسرائیل می گویند دو روز نگذشته پرتغال اسرائیلی نقل محافل می شود که ایضاً رایگان به علت کمبود ویتامین ث توزیع شده در اسلام شهر... چقدر ما کج خیالیم... جناب مستطاب رسایی هم که خاتمی را به نارنگی تشبیه می کند... با این حساب سبد میوه کامل است و این توضیحات و مثل ها نشان از توجه ایرانیان و دولت مکرمه به میوه جات دارد... واقعاً با این حساب شعار نفت بر سر سفره نشان از بی ذوقی است و تحجر، حداقل بگویید مثلاً پاپایا بر سر سفره... کلاسش هم بالا است بوی بدی هم ندارد که بعداً دولت مردان دبه درآورند...